Ousc de David Dorich

Anticamenter chiò te Poza la gejia de Sèn Nicolò la era forinsom al paìsc, e laìte par Spena, ite par Val dal Iàer, te Vidor l era dute le ciase, che le era dute lo ite le ciase de chisc bachegn. Auter che te Vidor, l era na meseria parché l era ogni auter an n tormen d’istà, canche i seaa l ge portaa demez al fen e, e d’invern al ge portaa demez i cuerc e...

Na uta l era n veie che al seaa, e l ge à dit: «Peta peta, l disc, che se me vegn al tormen...» e l se à tout do n podarel, na britola storta che i aea chi egn semper ju par stival. E te chela, canche l é vegnù chest tormen, che l à vedù che al ge tol al fen, l averc chest podarel, e l l à trat su te mez chest tormen. E chest cortel no l é più vegnù ju. Ma l fen l é sin jit. E dapò l à vardà olache che l va chest fen e l é jit via via par Bosch da Róe e fora par Aloch e l ge é jit do.

Candenó da sera o l indoman, l é ruà un. L disc:

– «Tè, l disc, te porte to cortel, tu me as ben fat na bela fatura: no veiste olache tu me as tocà? Tu me as tocà, l disc, te n eie!» 

– «Tu no t’as da passar col tormen via par al prà. Tu tu me lasce star al fen!»

Ermano Badia, Arch. Mazzel, ades te Mediateca Ladina